نقش پدران در تربیت فرزندشان چیست؟
هرآنکس که پند پدر نشنود
یقین دان که روزی پشمان شود / «صائب»
-
-
تربیت فرزندان در نتیجه پذیرش مسئولیت و تلاش و هماهنگی پدر ومادر است. واگذاری تربیت فرزندان به مادر و خالی کردن میدان تربیت از پدران، فرزندان را معمولاً با مشکلات و اختلالات رفتاری غیرقابل جبران مواجه میسازد.
صاحبنظران معتقدند با این که مادران در تربیت مهارت بیشتری دارند ولی پدران در تربیت موثرترند. بنابراین پدران باید در امر تربیت، نگهداری و رشد و شکوفایی کودکان نقش و مشارکت داشته باشند. معمولاً کودکان تصوری اغراقآمیز از پدر دارند او را بزرگتر، قویتر و دارای نیرویی مضاعف میپندارند که اطلاعات کافی هر زمینه و توانایی حل همه مشکلات را دارند، او را کانون ارضای نیازهای مادی، روانی، اجتماعی، عاطفی و ارتباطی و عامل امنیت خانه و خانواده میدانند. این تصورات و توقعها مسئولیتهای بزرگ و تعیینکنندهای بر عهده پدران میگذارد و آنان را وامیدارد تا در امور تربیت و چگونگی رشد و شکوفایی کودک مشارکت و نقش ویژهای داشته باشند.
در خانههایی که پدر فقط نقش «نانآور» را دارد و فرزندان فرصت تعامل و همانندسازی با پدر را ندارند، متاسفانه از تربیت مطلوب محروم میشوند، چنانکه سعدی میگوید:
پسر کاو ندارد نشان از پدر
تو بیگانه خوانش مخوانش پسر
-
● تعریف پدر
از نظر زیستی، پدر یکی از دو عامل مهم در تولد یک موجود (مولود) است، در حالیکه از نظر تربیتی به منزله راهنما و معلم، مرشد فکری و عملی و الگوی رفتاری است، چنان که پیغمبر اسلام حضرت محمد(ص) خطاب به حضرت علی(ع) میفرمایند:
ای علی (ع) من و تو پدران (مرشدان فکری و عملی) این امت هستیم.
یقین دان که روزی پشمان شود / «صائب»
-
-
تربیت فرزندان در نتیجه پذیرش مسئولیت و تلاش و هماهنگی پدر ومادر است. واگذاری تربیت فرزندان به مادر و خالی کردن میدان تربیت از پدران، فرزندان را معمولاً با مشکلات و اختلالات رفتاری غیرقابل جبران مواجه میسازد.
صاحبنظران معتقدند با این که مادران در تربیت مهارت بیشتری دارند ولی پدران در تربیت موثرترند. بنابراین پدران باید در امر تربیت، نگهداری و رشد و شکوفایی کودکان نقش و مشارکت داشته باشند. معمولاً کودکان تصوری اغراقآمیز از پدر دارند او را بزرگتر، قویتر و دارای نیرویی مضاعف میپندارند که اطلاعات کافی هر زمینه و توانایی حل همه مشکلات را دارند، او را کانون ارضای نیازهای مادی، روانی، اجتماعی، عاطفی و ارتباطی و عامل امنیت خانه و خانواده میدانند. این تصورات و توقعها مسئولیتهای بزرگ و تعیینکنندهای بر عهده پدران میگذارد و آنان را وامیدارد تا در امور تربیت و چگونگی رشد و شکوفایی کودک مشارکت و نقش ویژهای داشته باشند.
در خانههایی که پدر فقط نقش «نانآور» را دارد و فرزندان فرصت تعامل و همانندسازی با پدر را ندارند، متاسفانه از تربیت مطلوب محروم میشوند، چنانکه سعدی میگوید:
پسر کاو ندارد نشان از پدر
تو بیگانه خوانش مخوانش پسر
-
● تعریف پدر
از نظر زیستی، پدر یکی از دو عامل مهم در تولد یک موجود (مولود) است، در حالیکه از نظر تربیتی به منزله راهنما و معلم، مرشد فکری و عملی و الگوی رفتاری است، چنان که پیغمبر اسلام حضرت محمد(ص) خطاب به حضرت علی(ع) میفرمایند:
ای علی (ع) من و تو پدران (مرشدان فکری و عملی) این امت هستیم.
نقش پدر در تربیت کودک بسیار مهم است.
آنها می توانند در رها کردن کودک از قید و بند احساسات بطور مفید وارد عمل شده و به او بیاموزند هنگام ناامیدی چگونه بدون درگیر کردن احساسات با مشکل کنار بیایند.
معمولاً پدر در دوران نوپا بودن کودک به دلیل قادر نبودن کودک به تکلم، در برقراری رابطه با او دچار مشکلاتی است، اما باید توجه داشت در این زمان آنها می توانند با کودک بازی کرده و رابطه خود را با او نزدیک تر کنند.
نحوه برقراری رابطه پدر و مادر با کودک کاملاً متفاوت است. مادرها حس صمیمیت و نزدیکی را از طریق مراقبت و شیردادن به کودک کسب می کنند حال آنکه پدرها از بازی کردن با او به این حس دست می یابند. فراگیری مهارت های یکدیگر می تواند آنها را در کسب نتیجه بهتر از تربیت و صمیمیت با کودک یاری کند.
برای مثال اگر پدرها مهارت های بچه داری را بیاموزند و مادر نیز تمرین کند که چگونه کمتر احساساتی شود، زندگی کودک از عشق و محبت پر خواهد شد. هنگامی که عشق با قانونگذاری، تربیت مثبت، تعامل و ارتباط خوب همراه باشد، والدین می توانند تعادل و ثبات را به زندگی کودک خود وارد کنند.
معمولاً پدر در دوران نوپا بودن کودک به دلیل قادر نبودن کودک به تکلم، در برقراری رابطه با او دچار مشکلاتی است، اما باید توجه داشت در این زمان آنها می توانند با کودک بازی کرده و رابطه خود را با او نزدیک تر کنند.
نحوه برقراری رابطه پدر و مادر با کودک کاملاً متفاوت است. مادرها حس صمیمیت و نزدیکی را از طریق مراقبت و شیردادن به کودک کسب می کنند حال آنکه پدرها از بازی کردن با او به این حس دست می یابند. فراگیری مهارت های یکدیگر می تواند آنها را در کسب نتیجه بهتر از تربیت و صمیمیت با کودک یاری کند.
برای مثال اگر پدرها مهارت های بچه داری را بیاموزند و مادر نیز تمرین کند که چگونه کمتر احساساتی شود، زندگی کودک از عشق و محبت پر خواهد شد. هنگامی که عشق با قانونگذاری، تربیت مثبت، تعامل و ارتباط خوب همراه باشد، والدین می توانند تعادل و ثبات را به زندگی کودک خود وارد کنند.
نظرات شما عزیزان:
[ دو شنبه 23 فروردين 1395برچسب:نقش پدران در تربیت فرزندشان چیست,پدر,نقش پدران در تربیت فرزندشان,علمفا,اموزش,
] [ 19:31 ] [ aidin ][